drie landen verder...

Oeps we zijn ineens een maand verder en ondertussen heel Zambia, west Tanzania, Burundi en Rwanda gepasseerd. Tja de gelegenheid deed zich niet meteen voor om een tekst te schrijven.

Zambia was geweldig! Eenmaal vertrokken uit Livingstone met onze nieuwe vriend Joel, een Canadees die opzijn eentje dezelfde weg opgaat, zijn we in het echte Afrika beland. We zijn richting Lake Kambe gereden dat zich in het zuiden van Zambia bevind, maar hoe dichteer we bij onze eindbestemming kwamen kregen we het gevoel dat de mensen vreemd naar ons keken. Bijna aangekomen moesten we een brug over en die was 4 dagen ervoor ingestord door de hevige regen. Wat zich daar afspeelde was op zijn minst indrukwekkend te noemen. Om voedsel (en bier) naar de overkant te krijgen laadden ze volledige camions met zakken maïsmeel en suiker van 50kg uit en dragen ze die te voet stuk voor stuk in de blakende zon door de hevige stroom van de rivier naar de camion aan de overkant. Echt zotte werk!

Dan zijn we langs de hoofdstad Lusaka gereden ( waar we een diesellek hadden en een mechanieker onze dieselfilterhouder stuk heeft geslagen) om verder te rijden naar de ‘Wondergorge’. Onderweg zijn we in Kabwe gestopt waar zee en fantastische markt hebben en ze hebben daar echt alles. De mensen waren er zo vriendelijk, we hebben er tabak gekocht en de vrouwen die de tabak verkochten waren zo grappig, wel eigenlijk hebben we geen idée wat ze vertelden. En we zijn de markt uitgewandeld, ik met een geroosterde maïskolf en Riaan met een sigaret gerold uit gazettepapier.

Die avond zijn we in een schooltje beland waar we mochten kamperen, wat echt superfijn was, alle leerkrachten waren zo nieuwsgierig en we hebben netball gespeeld met de kinderen met een bal gemaakt uit platieke zakken, was supervermoeiend, maar superleuk.

Volgende dag naar de wondergorge gereden, was een indrukwekkende valley. Hebben ere een wandeling gemaakt, maar het was zo warm dat ik het echt niet kon uithouden.

Een paar dagen later zaten we aan Lake Bangwuela, een enorm meer met een klein strandje met wit wit zand. Daar heb ik eindelijk de was nog eens kunnen doen, wat wel grappig was want na 5 minuten kwamen er 3 meisjes naar me toe om me te laten zien hoe ik met de hand moest wassen. En daarna natuurlijk gaan zwemmen!

Volgende dag wilden we een beetje verder rijden rond het meer, maar jammer genoeg hadden weer een diesellek die we plusminus hebben kunnen laten maken. Die avond zijn aan de andere kant van het meer geraakt in Lubwe wat niet even geweldig was want we hadden geen minuut voor onszelf, het hele dorpje stond ons de hele tijd aan te staren op een halve meter van ons verwijderd wat ok is voor een half uur, maar daarna vreselijk irritant wordt.

Voor de rest in Zambia zijn we langs enorm slechte wegen gereden, hebben er een paar camions gered die vastzaten in de modder en de vriendelijktste mensen ooit ontmoet. Zambia was echt geweldig.

Onze volgende bestemming was Tanzania. We zijn de grens overgestoken in de gietende regen en waar we ons paspoort moesten uitstampen was er niemand te vinden waarschijnlijk omdat het slecht weer was, maar we mochten toch verder. De douanemannen van Tanzania moesten we van voor hun televisie halen, maar voor de rest verliep alles volt. De volgende dagen veel gereden richting Lake Tanganyka en steeds langs de weg geslapen wat enorm fijn is. Aangekomen aan het meer hebben we een veels te dure, maar fantastische camping gevonden waar we eindelijk konden rusten. Weer een wit wit strandje en je had zicht op verschillende eilandjes en de DRC. Volgende dag hebben we een bootje gehuurd en naar 1 van de eilandjes gegaan waar ze nog niet veel blanken hadden gezien en na 10 minuten hadden we alle kinderen van het dorp achter ons. Wat een raar gevoel geeft. Dat eilandje was echt iets dat je een reisbrochure zou terugvinden, het was echt prachtig. En die avond weer langs de weg geslapen…

Volgende dagen veel gereden, de wegen waren door de regen omgevormd tot modderpoelen. Wat het met momenten heel spannend maakte, maar ik kan er nog steeds niet gewoon aan worden om zo lang in een auto te zitten. Ik mis mijn fiets enorm! Onze trip in Tanzania hebben we geëindigd in Kigoma, dat zich aan de andere kant van het fantastische Lake Tagnanyka bevindt, het water leek hier nog helderder dan ervoor! Wat je de auto snel laat vergeten.

De grens oversteken in Burundi was ook een ervaring (weer in gietende regen), omdat ze aan de weg aan het werken waren in Tanzania. We moesten onze carnet de passage van de auto uitstampen aan de overkant van de weg waar we ons paspoort laten uitstampen. Door de werken lag de weg zo een 4 meter lager dan de ‘stoep’ en moesten we langs een handgemaakte ladder de ‘stoep’ op en af klimmen. We hebben een 3 daagse transitvisa voor Burundi gekregen. Dit landje is echt overbevolkt, elk maar dan ook elk stukje land is bewerkt, alle heuvels zijn in vierkantjes verdeelt, het hele landschap lijkt aan elkaar genaaid en overal mensen die ons achternaroepen met ‘muzungu!’. We zijn echt niet voorbereid op zoveel aandacht, want je kan niet stoppen met de auto of er staan een 30 tal mensen rondom je die allemaal iets moeten hebben en als je probeert uit te leggen dat je niet aan iedereen iets kan geven worden ze onvriendelijk. Langs de ene kant verstaan we dit wel, maar teveel is teveel.

Kampeergelegeheden zijn hier niet te vinden en we hebben ons uiterste best gedaan om proberen uit te leggen aan de houders van een motel dat we net wilden overnachten in onze tent op hun parking, maar dat konden ze niet verstaan waardoor we voor de eerste keer in 2 maanden tijd in een bed hebben geslapen.

Volgende dag Ruwanda in, het land van de 1000 heuvels. Ook weer een prachtig landje, maar net als Burundi overbevolkt en ook hier is elk stukje heuvel bewerkt. We zijn langs het Nyumgwe regenwoud gereden. Dit was adembenemend, zoveel vegetatie! We wilden hier graag gaan wandelen en kamperen, maar jammer genoeg waren de prijzen hiervoor veel te hoog wat enorm teleurstellend was. Die avond is het ons wel gelukt om de manager van het Golden Monkey Hotel te overtuigen om te slapen op hun parking. Ze vonden het toch een beetje raar en we mochten gebruik maken van een kamer om ons te wassen en wat televisie te kijken waar we voor de eerste maal een warme douche hebben kunnen nemen. We voelden ons als nieuw erna! Hebben onze betere kleren aangedaan en lokaal gaan uiteten wat heel fijn was.

Dan richting de hoofdstad Kigali gereden waar Marcella en Clauding hebben ontmoet (dankje Jan en Annemie!) die ons een fantastische rondleiding hebben gegegeven.we hebben alle delen van Kigali gezien vanuit het ene overvolle taxibusje in het andere. We wilden wat van het nachtleven beleven, maar het lukt ons niet meer om zo lang op te blijven vanaf dat de zon ondergaat beginnen ons ogen al te pikken!

Van Kigali zijn we richting Lake Kivu gereden naar Kassene dat zich net naast Goma(DRC) bevindt. Onderweg konden we ons ogen niet geloven toen we ineens een actieve vulkaan zagen. Vanaf dat de zon onderging zag je een oranje rode gloed uit de vulkaan komen. Dat was zo mooi, jammer genoeg hebben we er geen foto van kunnen nemen. We dachten het beter de volgende dag te doen als we de tijd hadden en een plek hadden gevonden om te slapen, maar die dag was alles bewolkt…

Hier hebben we ook gemerkt dat onze schokdemper gebroken was. Gelukkig hebben we hier garantie op en normaal gezien wordt er ons een nieuwe opgestuurd naar Kampala, Uganda. Ondertussen hebben we de schokdemper aan elkaar laten lassen, wat tot nu toe geen problemen opleverd.

Ondertussen zitten we in Uganda. Hebben een fantastische kamping gevonden aan Lake Nkuruba, een kratermeer. We verblijven hier zo een 3 dagen voor we ons in Kampala wagen waar we onze uiteindelijke visas moeten regelen en eindelijk 100% zeker gaan weten waar we heen kunnen gaan.